Paula McFadden nezaposlena je plesačica, koja se s kćerkom Lucy i trenutačnim partnerom Tonyjem sprema za selidbu u Los Angeles. No Tony bez ikakve najave odlazi na snimanje u Italiju, a svoju polovicu stana iznajmljuje Elliotu Garfieldu, ekscentričnom kazališnom glumcu iz Chicaga, koji dolazi u New York glumiti u off-broadwayskoj predstavi. S obzirom na nezahvalnu financijsku i stambenu situaciju u kojoj se oboje nalaze, Paula i Elliot odlučuju se na suživot, što s obzirom na razlike u karakteru i životnim navikama neće biti nimalo jednostavno.

Sedamdesetih godina prošlog stoljeća američki su se filmaši prihvatili revizije tradicionalnih žanrova zlatnog doba Hollywooda, a jedan od njih bila je i screwball-komedija. Djevojka za zbogom jedan je od najboljih primjera osuvremenjene inačice žanra. Nastao kao adaptacija komada popularnog dramskog pisca Neila Simona, film Herberta Rossa može se pohvaliti duhovitim, oštroumnim i dinamičnim dijalozima te zapletom utemeljenom na sudaranju čvrstih temperamenata Paule i Elliota, koji postepeno popuštaju pod Amorovim strelicama. Pritom pruža i zanimljive varijacije na česte teme i motive screwballa, kao što su sukob (ženske) autonomije i emocionalne zavisnosti, čak i motiv ponovnog zaljubljivanja.

Djevojka za zbogom vješto balansira između realizma i romanse. Glavni likovi su pojedinci na marginama su showbiza – Paula je plesačica koja je zapostavila karijeru zbog ranijih romantičnih odluka i majčinstva, a Elliot je glumac koji se pokušava dokazati u predstavi koja će po svemu sudeći završiti katastrofom. Simon i Ross ne zatvaraju oči pred realnostima njihovih života (slabo plaćeni i prekarni poslovi, visoki troškovi života), ali ih balansiraju s empatijom, humorom i referencama na Shakespearea (Richard III, Ukroćena goropadnica), zbog čega Djevojka za zbogom odskače od pesimizma koji je obilježio dobar dio kinematografije 1970-ih.

Možda je upravo i to jedan od razloga njezine popularnosti: riječ je o prvoj romantičnoj komediji koja je zaradila više od 100 milijuna dolara na blagajnama, a bila je nominirana za pet Oscara (film, adaptirani scenarij i sve troje glumaca, koji briljiraju u svojim nastupima), donijevši nagradu Richardu Dreyfussu za ulogu Elliota.