New York, 1953. Istrebljivač Bill Lee otkriva da mu supruga potajno uzima zalihe praškastog insekticida koji koristi kao drogu. Pod utjecajem opojnog djelovanja praška, Lee podliježe halucinacijama koje mu govore da je on tajni agent, a njegova žena špijunka za korporaciju Interzone Inc. Kada je slučajno ubije, Lee bježi u Interzone, lučki grad u Sjevernoj Africi. Ondje pod utjecajem delirijskih priviđanja stvarnosti napučene kukcima koji govore, zavjerama i svojeglavim pisaćim mašinama započinje pisanje izvješća.

Svojevrsni homage kontroverznom književniku i bitniku Williamu Burroughsu, Goli ručak vrlo je slobodna adaptacija Burroughsovog istoimena romana, koja se oslanja na njegov život i kreativni opus. Štoviše, centralni događaj oko kojeg se vrti priča uzet je ravno iz Burroughsova života, kada je u pijanoj igri Williama Tella slučajno ustrijelio i ubio svoju suprugu Joan Vollmer. Burroughs je kasnije tom stravičnom događaju pripisao zasluge za svoju književnu karijeru.

Upravo oko te izjave, Cronenberg je izgradio svoju filmsku adaptaciju. Umjesto da se uhvati nemogućeg zadatka adaptacije romana koji je gotovo nemoguće vjerno prenijeti na filmsko platno (koliko zbog forme, toliko i zbog šokantnih scena koje su već u pisanom obliku izazivale sablazan javnosti), Cronenberg je uzeo elemente romana i snimio film o kreativnom procesu pisanja, pa i kreativnosti uopće.

Koristeći se motivima noira i nadrealizma, stvorio je prikaz kreativnog procesa kao grozničave detektivske igre u kojoj um ulazi u psihodeličnu borbu sa samim sobom. Tumarajući košmarom svoje opijatima nahranjene mašte, Cronenbergov pisac svojevoljni je poluizgnanik koji egzistira na marginama društva, gdje jedino može stvarati, a njegov čin kreacije ujedno je i čin nasilja.