Harper Marlowe unajmljuje ladanjsku kuću u britanskoj provinciji kako bi se oporavila od tragične smrti svoga partnera. U nizu flashbackova otkrivamo da je Harper bila u toksičnoj vezi i izložena nizu emocionalnih ucjena koje su – slučajno ili ne – kulminirale njegovim samoubojstvom. Bukolički krajolici britanskog pejzaža ispočetka će na nju djelovati umirujuće, no nakon što u šumi susretne bizarnog muškarca, Harperini osjećaji krivnje i žalovanja zadobit će i fizički oblik.

Muškarci su zasad posljednji film Alexa Garlanda, britanskog književnika, scenarista i redatelja koji je ovime učvrstio status jednog od najoriginalnijih filmaša današnjice. Žanrovski kodovi koriste se da bi emocije žalovanja i bijesa zaživjele u otjelotvorenoj metafori na tragu Cronenbergova Nakota (1979), a nadrealna atmosfera potencirana je činjenicom da većinu muških likova igra glumac Rory Kinnear u zastrašujuće impresivnom kameleonskom nastupu.

Muškarci koriste svoju središnju metaforu kako bi ukazali na različite vrste intimnih i institucionalnih manipulacija kroz koje se ženama nastoji natovariti osjećaj krivnje za muške slabosti. Karizmatična Jessie Buckley u potpunosti prekida s konvencionalnim načinom na koji se protagonistice prikazuju u filmovima strave, nadahnuto tumačeći svoj lik kao ženu koja je iscrpljena sustavnim emocionalnim iskorištavanjem u vezi, ali nikada nije žrtva.

Uz Garlandov uistinu impresivan osjećaj za atmosferu te izvrsno balansiranje crnog humora i jeze, riječ je o krajnje originalnom ostvarenju koje bi se zbog svoje režije i glumačke umješnosti te psihološke kompleksnosti lako moglo svidjeti i onima koji zaziru od filmske strave.